Wij Nederlanders staan te boek als fervent puntenspaarders. Bij veel van onze vertrouwde retailers sparen wij braaf onze puntjes. Hoe lang gaat dit nog door, is het einde van traditionele spaarprogramma’s in zicht?
Je zult het volgende vast herkennen: je doet boodschappen en je wordt bij de kassa gevraagd of je wilt deelnemen aan het loyaliteitsprogramma van de winkel. Tijdens het intoetsen van je pincode geef je aan geen interesse te hebben. De meeste winkeliers nemen met dit antwoord genoegen. Zelden worden de (directe) voordelen met de klant gedeeld. Hardleers als ze zijn, bieden ze je het programma de week daarop weer aan en je antwoord blijft hetzelfde. Waarom zeggen wij eigenlijk nee?
Een van de meest gehoorde argumenten van klanten is dat ze al zoveel kaarten hebben. En dat klopt ook. Gemiddeld hebben wij zes klantenkaarten in bezit. Maar is dat de werkelijke reden? Nee, je zou zo een zevende kaart afnemen als de voordelen van het bijbehorende programma relevant voor je zouden zijn. Maar de meeste programma’s zijn niet relevant. De programma’s zijn ook niet uniek en voor elkaar inwisselbaar. In Nederland zijn bijna alle loyaliteitsprogramma transactioneel ingericht. De waarde van de kassabon en de daaraan gekoppelde punten zeggen niets over de (mate van) loyaliteit naar de winkelier of keten.
